در برخی از نواحی بدن مانند شکم، دیوارههای عضلانی وجود دارد که اعضای موجود در این قسمت را در جای خود نگه میدارد. زمانی که این دیواره به هر دلیلی آسیب ببیند یا پاره شود، فتق ایجاد میشود. اعضای داخلی به بافت آسیب دیده عضله فشار وارد میکنند. به عنوان مثال رودهها به بافت آسیب دیده دیواره شکمی فشار وارد میکنند. این موضوع باعث ایجاد درد و سایر علائم فتق میشود.
زمانی که شکاف گستردهتر میشود، ممکن است زیر پوست فرد برآمدگیهایی نیز به وجود بیاید. فتقها معمولا خطری زیادی ندارند. اما درد آنها زندگی روزمره بیمار را با مشکل مواجه میکند. لازم به ذکر است که هرنی خود به خود از بین نمیرود. بنابراین بیمار باید به کمک پزشک مانع از پیشرفت آن شود و برای درمان اقدام کند. در برخی موارد، فتقهای پیشرفته به عمل جراحی باز نیاز خواهند داشت.
در قسمت قبلی کم و بیش در مورد علتهای ایجاد انواع هرنی صحبت کردیم. اما در این قسمت به صورت جامع علتهای این بیماری را بررسی میکنیم. فتق ممکن است به صورت مادرزادی در نوزادان وجود داشته باشد. اما ممکن است به علتهای مختلفی در طول زندگی ایجاد شود. مهمترین علتهای ایجاد هرنی را در ادامه نام میبریم.
فتق در نواحی مختلف نشانههایی دارد که میتواند به شما در مورد وجود این بیماری اطلاع دهد. یکی از مهمترین نشانههای فتق برآمدگی در ناحیه مورد نظر است. معمولا زمانی که بیمار ایستاده است یا سرفه میکند و یا زور میزند، این برآمدگی بیشتر نمایان میشود. از دیگر علائم فتق میتوان موارد زیر را نام برد.
درمان فتق چه با استفاده از جراحی باز انجام شود و چه با استفاده از لاپاراسکوپی، به مراقبت نیاز دارد. درد در شکم یا کشاله ران بعد از عمل کاملا طبیعی است
بعد از انجام عمل جراحی تا چند هفته نمیتوانید به صورت عادی تحرک داشته باشید. بلند کردن اجسام سنگین و ورزشهای سنگین نیز در این مدت کاملا ممنوع است. توصیه میشود بعد از پایان دوران نقاهت نیز این کارها را انجام ندهید. جراحی باز دوره نقاهت طولانیتری نسبت به لاپاراسکوپی دارد. زمان کامل بهبودی و برگشتن به زندگی روزمره را میتوانید از جراح خود بپرسید.